Laos land of the 1.000 smiles

Hallo beste lezers van mijn bescheiden reisblog,

Het is alweer eventjes geleden dat ik jullie op de hoogte heb gesteld van mijn belevenissen in het verre oosten. Hou je maar vast want er is weer een hoop gebeurd en we gaan er als vanouds kort en bondig doorheen.

Allereerst wil ik jullie weer meenemen naar een fenomeen waar menig backpacker last van heeft; Laundry. Ja ze kunnen hier lekker goedkoop wassen, van volledig gratis tot 3 euro per kilo. Meest kost het rond een euro voor een kilo. Probleem bij mij is echter dat elke keer 1 t-shirt een nieuwe vlek heeft... En uiteraard wit is niet meer wit, maar verandert rustig aan in gebroken wit en dan bruin en uiteindelijk in de prullenmand. Vaak zijn je kleren dus niet echt schoon, maar ruiken ze weer wat frisser.

Maar goed, de dag na mijn geboortedag stond de slowboat op het program. Een tocht van 2 dagen over de Mekong naar Luang Prabang. Deze tocht samen met Philip, Raf, Denis, Aline (allen Gibon) en Tessa (nieuw en NL) gedaan. De slowboat doet bij zijn vertrek zijn naam al eer aan door 3 uur later te vertrekken. Onderweg is het motto om zo min mogelijk te doen en laat ik hier nou net ontzettend goed in zijn! Ja het enige wat je kan doen is eigenlijk een beetje praten, kaarten, muziek luisteren en vooral veel eten. Helaas had ik maar 5 sandwiches mee, dus om 2 uur werd het op een houtje bijten... Uiteraard verliep de rit niet soepel en halverwege zat er iets in de schroef van de boot. Na een half uurtje duiken door Lao in zwembroek was het weer gefixed en konden we verder. De omgeving waar we in vaarden was trouwens echt prachtig en erg mooi. Maar na 2 uur kijk je hier ook niet meer van op, omdat je toch een beetje verwend begint te raken. De avond brachten we door in Pak Beng, wat alleen bestaat doordat de slowboat stopt. Met z'n 4en in een crappie kamer, met het idee het is maar voor 1 nachtje. 's Avonds naar de bar waar iedereen naartoe gaat en uiteraard om 11 uur gaat het licht aan en moet iedereen eruit. Gelukkig konden we met ons BeerLao nog buiten zitten en de nacht nog iets rekken. De volgende dag gingen we wederom op tijd verder en was het meer van hetzelfde. Rond 4 uur kwamen we in Luang Prabang aan en zijn we naar het Spicy Lemon Lao hostel gegaan. Opvallend is dat ipv een lemon ze een grote lime op de muur hadden staan... Na een relax avondje was het de volgende dag tijd voor een nieuw avontuur. Naar de kapper in Laos, ik wilde geknipt en geschoren worden. Apart is dat ze hier de kam voor alles gebruiken en dat de kapper met z'n handen nooit aan je haar zit. Dat was maar goed ook want om de 3 minuten roggelde hij in 1 of andere zak die daar hing, echt een lekker geluid! De knipbeurt viel niet geheel tegen (lees het is weer kort) en het scheren deed hij zeer goed! De rekening was wel schikken 3 hele euro's! Ik moet thuis toch eens met de kapper gaan praten ;) De rest v/d dag zijn we de stad wezen verkennen. 's Avonds kan je hier op het 1 euro buffet jezelf helemaal vol eten en daarna is het vaste prik naar een relaxe bar genaamd Utopia. Als die om 11 uur dicht gaat, hoef je hier nog niet naar bed toe, maar dan ga je lekker BOWLEN! Dit betekent een paar potjes bowlen, waar werkelijk niemand iets van kan. Het doel is dan ook drinken! Wel een aparte omgeving om uit te gaan, maar niet minder gezellig. De dagen erna me niet te druk gemaakt. Ik ben naar een waterval geweest, waar we lekker gezwommen hebben en de volgende dag naar een buddha cave. Ondertussen had ik afscheid genomen van Philipp en Raf en was ik mijn Oostenrijkse vrienden weer tegengekomen. Daarmee dus verder gereisd naar Vang Vieng.

Vang Vieng, 200km van Luang Prabang, ritduur 6,5 uur. Door de bergen en over slechte wegen schiet het niet echt hard op. Vang Vieng was ooit bekend vanwege het tuben, maar dit mag nu niet meer en hierdoor komen er nog weinig toeristen en is het een beetje een spookdorpje geworden. In de meeste barretjes staat keihard Friends of Family Guy aan. De omgeving is trouwens wederom machtig mooi en na een dag relaxen zijn we de tweede dag gaan kayakken over de rivier en hebben getubed in een grot, dit is momenteel eigenlijk het enige wat er te doen is. 's Avonds ging iedereen naar de Irish Pub en als die sloot kochten we nog een paar biertjes om op ons mooie dakterras te nuttigen.

Na Vang Vieng naar de hoofdstad Vientiane, hier is werkelijk waar helemaal niets interessants te zien en toch ben ik er 1,5 dag gebleven. Na een middagje rondlopen zijn we de volgende dag naar een Buddha Park gegaan, wat best leuk was en 's middags naar het zwembad. 's Avonds heb ik hier op de nightmarket een lekkere mekongfish gedeeld met sticky rice, een aanradertje!

Na Vientiane gingen we het avontuur opzoeken! Ik heb samen met Maaike, Thea (beide NL), Markus, Fran (GER) en Sandra (OOS) een motortocht van 4 dagen door zuid Laos gemaakt. De rit ernaartoe was interessant te noemen, omdat we 6 uur lang karaoke in Lao aan hadden staan, nou dat is echt genieten! De start was in Thakek en daar hebben we de eerste dag een aantal grotten bekeken tot het tijd werd om verder te rijden om onze eindbestemming van de eerste dag te halen. Onderweg werd de weg steeds slechter en eindigden we de dag met het rijden over gravel. Vlak voordat we bij de eerste stop waren, vroegen de jongens van het dorp of we mee wilden voetballen, uiteraard ben ik daar wel voor te porren! Op het veld werd al snel duidelijk dat ik mijn voetbalopleiding bij Quintus heb genoten en met een paar mooie scharen en slalom was ik de ster van de dag, althans in mijn beleving. Het kan best eens zo zijn dat het er allemaal wat onbeholpen en lomp uitzag. De volgende dag moesten we over het meest slechte stuk weg en konden we maximaal 20 km/h rijden, maar dit was eigenlijk best leuk om te doen, lekker door kuilen en plassen rijden. Toen dat eenmaal afgelopen was reden we de volgende 40 km door het meest mooi landschap wat ik ooit heb gezien! Het leek net of je in een film zat, het best werd het nog verwoord door een Aussie die het een EPIC MOTORRIDE noemde. De volgende dag stond de Konglor cave op het schema, dit is een 7 km lange grote grot waar je met een longtailboot doorheen kan varen. Nog nooit zo'n grot gezien en het was best indrukwekkend. De laatste dag was het slotstuk en was het goed wegdek terug, dus konden we lekker knallen en waren we snel terug. Tijdens de hele rit kwamen kinderen zwaaien en gedag zeggen en een hoop ook een high five geven, waardoor er nu een flinke laag eelt op mijn kantoorhandjes zit. Dit is wel echt leuk om mee te maken.

Diezelfde avond de lokale nachtbus naar de 4.000 islands gepakt. In deze bus gold vol is nog lang niet vol, dus werden er krukken in het gangpad gezet en moesten sommige staan. De rit was niet de meeste lekkerste rit uit m'n leven, vooral omdat we overal stopten en er veel herrie was. Helemaal uitgeput zijn we dus op Don Det aangekomen en hier hebben we de eerste dag helemaal niets meer gedaan! Heerlijk eindelijk weer een beetje relaxen en een tijdje op dezelfde plek zijn. De tweede dag hebben we een fiets gehuurd om het eiland een beetje te verkennen en naar het andere eiland te gaan. Na 20 minuutjes stonden we op de brug die Don Det met Don Kon verbindt en daar zette Maaike haar fiets met rugtas (met alles erin) op de standaard. Toen wakkerde de wind een beetje aan en ja hoor, fiets en rugtas in de Mekong! Nu kon ik laten zien dat ik razendsnel was en als een speer liep ik dus langs de Mekong om de tas in te halen, nadat ik over prikkeldraad heen was en de tas voor was dook ik (lees viel als een walrus) in het water en viste de tas eruit. De vergelijking met David Hasselhof van Baywatch was mijns inziens een logische al moet ik toegeven dat ik minder bruin ben maar ik denk toch wel wat gespierder! De fiets kon voor 10 eurootjes door een local zowaar uit de river worden gevist en zo hadden we weer een mooi verhaal. In de tijd dat Maaike alles ging drogen, heb ik lekker met de local die de fiets eruit heeft geplukt een beerlao gedaan, want dat hadden we toch wel verdiend! De dag erna hebben we een halve dag gekanod (geen idee hoe je dit spelt) en op de een of andere manier moeten ze altijd mij hebben en werd mijn kano omgekeerd in de Mekong. Verder was het vooral een vrij zware tocht, omdat we precies over een stuk gingen waar de Mekong nou niet echt hard stroomde. De dag erna iedereen gedag gezegd, want die gingen naar Cambodja of Vietnam, wat ook logischer is. Ik bleef nog een dag niets doen en ging daarna terug naar Pakse.

In Pakse heb ik een dag met 4 anderen met de brommer het Bolavenplateau bezocht met lekker koffie; eindelijk! en mooie watervallen. Maar dit was meer een tussenstop om terug naar Bangkok te gaan, waar ik momenteel weer ben. Nu zul je denken waarom wederom Bangkok? Nou ik heb het gekke idee om naar Myanmar te gaan en hier kan je het makkelijkst een visum aanvragen. Daar zit ik momenteel dan ook op te wachten. Je kan hem hier binnen een dag aanvragen en het is nu dus hopen dat ik word toegelaten. Verder moet ik nieuwe dollars zonder vouwtje of krasje of stempel erop regelen, want in Myanmar kan je niet pinnen en moet je voldoende dollars meenemen.

Verder klopt de titel niet geheel, want deze slogan hoort eigenlijk bij Thailand, maar ik ben van mening dat dit toch echt op Laos slaat, want hier is iedereen echt heel aardig en vriendelijk en lachen ze vaak naar je. Kortom echt een geweldig land! Het zal de komende maand denk ik vrij stil worden op dit blog als ik naar Burma toe ga, maar als ik eenmaal terug ben en in Vietnam ben zal ik jullie wederom op de hoogte brengen van al mijn belevenissen daar.

Prettige Sinterklaas allemaal!