De hitte van Cambodja

Zo ondertussen ben ik alweer 2 weken in Cambodja en man wat heb ik het een partijtje zwaar hierzo!

Aan het eind van de Mekongdelta trip kwamen we bij de grens van Scambodia aan en moesten we bovenop de 20 dollar voor het visum ook een ''servicefee'' van 3 dollar betalen. Maar een uurtje later was het geregeld en konden we na de benodigde stempels met de minivan verder naar Phnom Penh. Hier kwamen we halverwege de middag aan en viel op hoe aardig de Cambodianen hier zijn. Doordat ik eigenwijs ben en niets van te voren boek kon ik niet bij Seth en Olivia in hetzelfde hostel slapen maar heb ik een andere prima plek moeten vinden.
De volgende dag hadden we het briljante idee om op de fiets naar de killingfields te gaan. Nou is dat slechts 15 km fietsen en op zich prima te doen, maar het was zo vreselijk heet dat ik continu aan het zweten was en binnen het uur toch wel 2 liter water baas had gemaakt. Na een klein uurtje waren we dus bij de killingfields en hoewel hier weinig te zien is, is het wel heel erg indrukwekkend door de audiotour die je erbij krijgt. Een kleine geschiedenisles: Een goede 30 jaar geleden heeft de Khmer Rouge 25% van de bevolking vermoord om een communistische staat te vestigen. Meer dan 3 miljoen mensen zijn vermoord in die tijd en de buitenwereld wist niets. Op verscheidene killingfields liggen zo'n 20.000 mensen begraven. Het vreemde hierbij is dat zodra je iemand ziet die ouder is dan 30 jaar dan weet je dat die een hoop ellende moet hebben meegemaakt. Het enige wat er nu op de killingfields staat is het herdenkingsmonument en dan bestaat uit een toren van schedels...
Dus alsof dit niet genoeg was zijn we dezelfde dag in de stad naar de S-21 prison geweest om het verhaal compleet te krijgen. Dit was de gevangenis van waaruit de gevangenen naar de killingfields gingen. Best een heftige dag!
De 2e dag zouden we de stad gaan bezichtigen, maar kwamen er eigenlijk achter dat zoals elke stad in Zuidoost Azie dat er maar weinig te zien is. Daar komt nog bovenop de het paleis gesloten is, omdat de koning een paar maanden terug overleden is, dus hebben we heel vervelend een tijdje aan het zwembad bij ons hostel gezeten :)

Na 2 dagen was PP wel genoeg en zijn we 's ochtends met de bus naar Kampot gegaan. We hadden geen idee wat er te doen was, eigenlijk had ik alleen gehoord dat het wel een leuke plek was om een paar dagen te vertoeven. We hebben daar een kamer met z'n 3en gedeeld en zaten in een soort van resort aan de rivier in the middle of nowhere. Die middag hebben we met de fiets blind een kant op gefietst en de countryside van Cambodja een beetje gezien. Echt een mooie omgeving en hele aardige mensen die naar je zwaaien en je gedag zeggen. We kwamen uiteindelijk bij een school aan waar we wat engels hebben gesproken met een paar leerlingen, maar ik had vooral het idee dat wij een soort van attractie waren, want overal waar we naartoe liepen hadden we een grote schare fans die ons volgde. Die avond hebben we lekker in ons resort wat gegeten en een aantal biertjes gedaan. Hier kon je net als in Myanmar prijzen winnen bij een blikje Cambodia beer. En ik was goed bezig die avond, want ik had twee blikken bier gewonnen, het voelde dus helemaal als een fantastische avond aan en dat liep ik ook luid te verkondigen. Maar je raad het al, God straft meteen en nog geen minuut later krijg ik de ontlasting van een gekko op me. Dus de avond eindigde met een kleine tegenvaller. De volgende twee dagen hebben we eerst Kampot verkend en 's avonds een sunset cruise op de rivier gemaakt. Toen had je echt het idee alsof je in een paradijs was. De laatste dag samen zijn we op de scooter naar Kep gereden en hebben hier de bekende Kampot Pepper Crab gegeten. Echt heerlijk alleen door de saus was het ook een kleine veldslag op de tafel toen we klaar waren. Met pijn in het hart moesten we de volgende dag verder en gingen we ook beide een andere kant op. Ik had nog tijd zat en ben richting Sihanoukville gegaan.

Dit is de strandplek van Cambodja waar je naast zon zee en strand ook goed schijnt te kunnen feesten. Dit vond ik wel een beetje tegenvallen, doordat het een soort van rustig was bij de strandfeestjes, ondanks dat het hier nu zwaar hoogseizoen is! Na 2 avondjes van redelijke feestjes heb ik de boot gepakt naar een zeer klein eiland voor de kust. Hier kon ik eindelijk een beetje bijkomen van al het reizen, want er is hier werkelijk niets te doen! Nee dat valt wel mee hoor, ik heb regelmatig wat gevolleybald en gefrisbeed en ik ben twee keer wezen vissen. En nadat ik de eerste keer 1 klein visje naar boven kreeg, was ik de tweede keer beter in vorm en heb ik 12 vissen omhoog gehesen. En ik heb het op dit eiland zowaar een hele week uitgehouden en ben dus voor mijn doen bijna een neger.

Deze week heb ik dus de batterij opgeladen voor de laatste 2 weken van reizen en zowaar weet ik nu precies waar ik nog naartoe ga, alleen de tijd dat ik ergens blijf staat nog niet vast. Maar om jullie een beetje een idee te geven ga ik naar Battambang, Siem Riep (Ankor Wat), Bangkok, Macau en dan Hong Kong. Dus er zit nog wel wat reizen aan te komen!

Waarschijnlijk komt er dus nog maar 1 reisverslag hierna en dan is het over met de pret!

De groeten!